روغن موتور، یکی از اصلیترین نیازهای هر خودرو برای داشتن عملکرد مناسب است. موتور خودرو، همچون قلب تپنده آن است و بیتوجهی به آن، خسارات جبران ناپذیر بسیاری را به خودرو شما وارد میکند. یکی از راههای بهبود عملکرد موتور خودرو و افزایش طول عمر آن، استفاده از روغن موتور مناسب است.
عمر موتور خودرو شما تا حد زیادی به نوع روغن موتوری که استفاده میکنید بستگی دارد؛ بنابراین برای افزایش عمر موتور خوردو، باید از روغن موتور باکیفیت و مناسب با خودرو خود استفاده کنید. با این تفاسیر، انتخاب یک روغن موتور مناسب برای خودرو از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
روغن موتورها ترکیبات پیچیدهای هستند که از روغن پایه و انواع افزودنیها تشکیل شدهاند. هر خودوریی برای اینکه بتواند عملکرد صحیحی داشته باشد، به روغن مناسب موتور نیاز دارد. در حقیقت، روغن موتور یک عنصر ضروری برای موتور خودرو میباشد. با افزایش سن موتور، اهمیت استفاده از روغن مرغوب، روزبهروز بیشتر احساس میشود.
در حالت کلی میتوان گفت، روغن موتورها که گاهی اوقات روانکار نیز نامیده میشوند، دستهای از روغنها هستند که برای کاهش اصطکاک، حرارت و سایش بین اجزای مکانیکی موتور که در تماس با یکدیگر هستند، استفاده میشوند.
داشتن موتوری سالم با عمری طولانیتر، مستلزم تغذیه موتور از یک روغن موتور مناسب است. عدم استفاده از روغن مناسب باعث میشود قطعات موتور خودرو خراب شده و در نهایت موتور، آسیب جدی ببیند. از آنجایی که تعویض قطعات موتور بسیار سخت بوده و هزینههای بسیار زیادی در پی دارد، بنابراین بهتر است از روغن موتور مناسب استفاده کنید تا دچار هزینههای اضافی و سرسامآور تعمیر و یا تعویض موتور خودرو نشوید.
تاریخچه روغن موتور
تاریخ استفاده از روغنها و روانکارها به هزاره چهارم قبل از میلاد مسیح برمیگردد، یعنی درست در زمانی که چرخ و ارابه اختراع شده بود. در آن زمان، محورهای چرخهای ارابه بعد از مدتی بر اثر اصطکاک نیمسوز میشدند. در ابتدا سعی میکردند تا با استفاده از آب، محورها را خنک کرده و از فرسایش آنها جلوگیری کنند، اما بعد از مدتی و در راستای تلاش مصریان، استفاده از روغنهای گیاهی مانند روغن زیتون مرسوم شد.
در قرون وسطی و با ورود ماشینهای مسی و آهنی، سعی کردند تا از روغنهای دیگری مانند؛ روغن بادام، روغن نهنگ و سایر روغنهای حیوانی استفاده کنند. اما استفاده از این روغنها مناسب نبود، چراکه روغنهای گیاهی و حیوانی مقاومت پایینی داشتند و خیلی زود تجزیه و یا فاسد میشدند.
بعد از آغاز فعالیت اولین چاه استخراج نفت مدرن، در قرن 19 میلادی و با پیشرفت و توسعه تکنولوژی، در اواخر قرن نوزده، روانکارهایی بر پایه نفت خام تولید و جایگزین روانکارهای گیاهی شدند. در قرن بیستم و با گسترش روزافزون صنایع و گسترش استفاده از اتومبیلها، نیاز به استفاده از روانکارها و روغن موتورهای باکیفیت بالاتر، بیشتر احساس شد.
